« Wielką zasługą Schopenhauera jest odnalezienie tej rozstrzygającej sprawy – śmierci, bólu i wiecznej wojny, jaką toczyć musi każda istota żeby żyć. »
Lekcje od 27 kwietnia do 25 maja 1969 roku dotyczą przede wszystkim następujących filozofów: Kant, Schopenhauer, Hegel, Kierkegaard, Sartre i Heidegger (egzystencjalizm), Marx oraz Nietzsche.
Wydanie polskie, Znak, Kraków, 1998 r. Na okładce ilustracja Wojciecha Kołyszki.
|
« „Kurs filozofii w sześć godzin i kwadrans” jest osobistą, charakterystyczną dla Gombrowicza, rekonstrukcją myśli nowożytnych filozofów, z których narodziła się współczesna filozofia. Te «lekcje filozofii» noszą zatem znamię podsumowania cudzej myśli jak i oryginalnej myśli pisarza, lub, ujmując to inaczej: są podsumowaniem jego filozofii wynikającym z syntezy innych filozofii. Znajdziemy tutaj także dużo poczucia humoru i wiele błyskotliwych intuicji. »
Franceso M. Cataluccio, przedmowa do francuskiego wydania tekstu, Rivages-Payot, 1995. |
Rysunek Gombrowicza, ’’drzewo genealogiczne" egzystencjalizmu, którego pniem jest Kierkegaard.
|
« Do Marksa, jak i do Kierkegaarda, potrzebny jest Hegel. A Hegla nie ugryziesz bez Krytyki Czystego Rozumu. Ta zaś wywodzi się po trosze z Hume’a, Berkeleya, konieczny byłby na dalszym planie przynajmniej Arystoteles i choć trochę Platona, ale i Descartes, ojciec nowoczesnego myślenia, też by się przydał i to także jako prolegomena do fenomenologii, bez której to fenomenologii (Husserl) nie można czytać ani „L’Etre et le Néant” ani „Sein und Zeit”. »
Dziennik, 1960 |